- Сочинения
- Города
- Казань
Я живу в одном из самых древних городов России. Казань основали больше 1000 лет назад и вся история города тесно переплетена с историей России. Сначала это была крепость, защищавшая границы Золотой Орды и важный пункт на торговых путях в Азию. Потом возникло Казанское ханство, воевавшее с Московским княжеством. И наконец, Иван Грозный ввел Казань в состав Российского государства.
Сейчас Казань в первой десятке самых крупных городов России. Здесь очень развита промышленность и несколько крупных химических предприятий, которые дают работу местным жителям.
В Казани есть метро, признанное самым благоустроенным в России, не считая, конечно московского метрополитена.
Так как Казань — столица республики Татарстан, то здесь сосредоточены и главные образовательные и культурные ресурсы региона. В городе несколько Федеральных Университетов и филиалов крупных ВУЗов. Это дает возможность людям не уезжать на учебу в другие города, а получать хорошее высшее образование и в дальнейшем работу тут же, в городе. Я тоже, когда закончу школу, буду поступать в Приволжский Казанский университет.
Древняя история города обусловливает наличие множества интереснейших достопримечательностей, на которые приезжают посмотреть тысячи туристов со всего мира. А наш Казанский Кремль даже находится под защитой ЮНЕСКО.
У нас также много театров, музеев, памятников старины, есть Национальная Библиотека — одна из крупнейших в России.
Поскольку в городе есть крупные предприятия нефтехимии, то имеются также и научные организации, которые поддерживают развитие этих предприятий на высоком уровне. И многие выпускники ВУЗов идут в Большую Науку, чтобы развивать экономику страны.
В Казани очень развит спорт. Есть хоккейный клуб «Ак Барс», проводилось много крупных спортивных событий: Кубок Конфедераций, Летняя Универсиада, Чемпионат мира по фехтованию и другие. Когда была Универсиада город был просто переполнен позитивными студентами и было очень весело посещать всякие мероприятия.
Мой город гордится тем, что в нем жили многие известные люди, оказавшие много влияния на российскую историю и культуру: Державин, Лобачевский, Шаляпин, Филатов, Ершов и другие. Я тоже горжусь, что тоже здесь живу. Мне нравится чувствовать сопричастность к таким прославленным людям, которые когда-то ходили по тем же улицам, что и я.
Я живу в Приволжском районе и любимое место прогулок с моими друзьями — озера Кабан. Там очень красивые набережные, скверы и можно покататься на лодках. А еще на озерах живут разные птицы и даже дикие лебеди, которых можно кормить хлебом. Там мы часто катаемся на велосипедах или роликах.
Про город Казань — описание столицы республики Татарстан
... являются: Казанский кремль, который находятся под защитой ЮНЕСКО. Национальная библиотека, являющаяся одной из самых крупных на территории Российской Федерации. Знаменитая улица Баумана. Помимо этого, в городе находится ... и кинотеатрами. в котором не будет скучно ни одному туристу В сочинении про Казань можно рассказать о многом. При написании школьники могут фантазировать до бесконечности. ...
Я очень люблю Казань и даже когда вырасту скорее всего не уеду отсюда, а буду жить здесь.
Сочинение №3
Казань – столица Республики Татарстан, город, которому уже более 1000 лет и который несет в себе историю не одного столетия, город, в котором проживает свыше 1 миллиона человек, город, который всегда радушно принимает гостей.
Казань обладает достаточно большим запасом памятников архитектуры и прочих не менее удивительных достопримечательностей, которые собирают около себя туристов и обычных зевак. Город сочетает в себе несколько архитектурных стилей, например, таких как: барокко, классицизм, модерн, эклектика, псевдорусский стиль и конструктивизм. Эти стили оживают в постройках города, словно, сошедшие с книжных страниц персонажи давно полюбившихся историй.
Тенистые аллеи и парки города с обитающими крылатыми собратьями придают ему атмосферу спокойствия и душевного умиротворения.
Живописные храмы, которым уже очень много сотен лет, удобно расположились на берегу рек, уникальные в своем роде здания, уютные кафе и семейные ресторанчики – все это неотъемлемые составляющие этого невероятного города, моего любимого города.
Моим излюбленным местом всегда был небольшой остров Маркиз, летом, забираясь в тень ветвь, растущих там деревьев и читая книгу или изучая каждую деталь этого небольшого островка, не заметно пролетает время, и вечером, перед заходом солнца можно наблюдать невероятный молочно-розового цвета закат.
Также изюминку городу приносит Дворец Земледельцев. Его величественный стан и архитектура завораживают, а символ векового дерева наполняет жизненной силой каждого, кто является полюбоваться этим творением. Его свет во мраке ночи или только надвигающихся сумерек освещает все ближайшее, что есть вокруг. Гости города, зачастую, не упустят возможности лицезреть такую красоту вживую, и обязательно оценят увиденное по достоинству.
Каждый сезон года, будь то лето или зима, весна или осень, не важно, сменяя друг друга вносит новые краски и как будто жизнь в городе не прекращалась с приходом холодов или же, наоборот, аномальной жары, город словно сияет изнутри.
Я, поистине, считаю этот город своим любимым, каждую его улочку, перекресток, аллею или же парк с раскидистыми деревьями, каждую песчинку местного пляжа, каждую кофейню, что подает изумительный кофе, каждый ресторан, вкус блюд которого заставляет вернуться в будущем. Этот город наполнен любовью к жизни и готов дарить ее абсолютно каждому, кому это необходимо.
Сочинение по географии на тему почему я люблю татарстан. Напишите
Я живу в республике Татарстан. Татарстан – богатая и обширная республика. Нашу республику издавна называли «страной четырёх рек». По ней текут Волга, Кама, Белая и Вятка.
По берегам рек зеленые луга, густые леса. Реки и озера богаты рыбой, птицей.
Как красивы наши реки Ик, Зай, Мёша, Черемшан, Казанка, Свияга! Почти у каждой деревни под горой в тени ив журчат родники с прозрачной и вкусной водой! Климат нашего края мягкий. Зима не слишком холодная.
По географии почему я люблю татарстан. Напишите
... которого заставляет вернуться в будущем. Этот город наполнен любовью к жизни и готов дарить ее абсолютно каждому, кому это необходимо. Сочинение на татарском языке на тему “Казан – мәңге яшь ... катаемся на велосипедах или роликах. Я очень люблю Казань и даже когда вырасту скорее всего не уеду отсюда, а буду жить здесь. Сочинение №3 Казань – столица Республики Татарстан, город, ...
Летом нет невыносимой жары. В Татарстане есть большие заводы, электростанции, новые города.
Какие только товары не выпускаются. Назвать только известные всей стране часы, машины. Обувь разных фасонов, шитые ичиги, меховая одежда, различные книги. В Татарстане живут люди разных национальностей: татары, русские, чуваши, мари, удмурты и многие другие. Они дружно трудятся, чтобы и дальше процветала наша республика.
У нашего народа много праздников. Но самый главный из них – Сабантуй. Если перевести дословно, сабан – плуг, туй – праздник.
Праздник плуга… Сабантуй не только татарский праздник.
В нем принимают участие русские, чуваши, марийцы, удмурты. Соревнуются лучшие пахари, борцы, мотоциклисты, разбивают горшки, лезут на столб за петухом, выступают артисты. Замечательны старинные игры.
Вы пробовали когда-нибудь бежать наперегонки, взяв в зубы ложку с яйцом? Шибко не разбежишься!
Самое интересное – скачки. После скачек коней обвешивают платками, полотенцами.
Всаднику вручают ценный приз. Сидят на траве борцы.
Правила борьбы строгие: побежденный выбывает. К вечеру в кругу остаются только самые сильные, ловкие, выносливые. Победитель – сильный, могучий батыр. Его главный приз – баран. Можно тысячу раз прочитать про Сабантуй, но лучше его хоть раз увидеть!
Стоит моя деревня на горке некрутой. Родник с водой студеной от нас подать рукой.
Мне всё вокруг отрадно, мне вкус воды знаком. Люблю душой и телом я всё в краю моём. (Г. Тукай ) Мое село в котором я живу не очень большое, но красивое. Рядом с нашим селом есть пруд, куда мы ездим с папой ловить рыбу.
Природа нашего леса сказочно разнообразна и богата. Войдешь летом в лес и залюбуешься его великолепием. Вот стоят вековые великаны-дубы, недалеко – белые кудрявые березы, заросли орешника и черемухи, краснеет земляника. А какой здесь чудесный воздух!
Подует ветерок и обдаст тебя запахом хвои или березового веника, и если присядешь на полянке, то вдохнешь аромат луговых цветов. Среди цветов порхают бабочки и жужжат пчелы, собирают мед с цветов. Тишину и лесной покой будит трелями соловей, кукушка угадывает, сколько вам лет, а белобокая сорока следит за непрошеными гостями.
Где-то за кустиком притаилась хитрая лисичка, дрожит от страха заяц, ежик направляется к своей норке. А сколько в лесу грибов! Убери листву, и ты найдешь белого груздя, по пенькам рассыпались опята, а под березой сидит белый гриб. Лес полон жизни.
Из леса непременно отправишься к роднику, где студеная чистая вода напоит тебя и умоет. Если кто-то меня спросит: Что для тебя родной край? Я отвечу: это луга и поля, реки и озера, леса и рощи. Мои друзья, родители, дом, школа, село, район, республика, страна — это все мой родной край.
Много мест красивых на свете, но дороже родимых нет! Я люблю свой край!
Сочинение по татарскому языку на тему : » Военные годы «
70 яз,70 кыш.Бу матур,якты тормышны безгә кем бүләк иткән соң? Әлбәттә, тарих дәресләреннән , китаплардан , кинофильмнардан без Бөек Ватан сугышы турында күп беләбез. Ләкин аерым бер мисалга тукталганда кем генә гади бер солдатны искә төшерер соң?
Мин бу язмамны бабамның якты истәлегенә дога булып ирешсен дип язам.Чөнки тарихын белмәгән халыкның киләчәге юк. Ә мин бу ядкарьне балаларымның-балаларына да тапшырасым килә.
Инша кеше уз язмышына узе хужа – Материал : «Бәхетле булу өчен ...
... озак уйлап тормый, туган ягына кайтып, Аксен авыл хуҗалыгы техникумына укытучы булып урнаша. Анда беркадәр эшләгәннән соң аны “Правда” ... дөньяга килгәнче үк маңгайга языла, диләр. Күп кеше, язмышка буйсынабыз, дип, эчкечелеккә сабыша, хәер сорашып йөри яисә бомжга ... сугыш кырында Мәскәүне саклаган вакытта Фәрит әле тумаган да була. Әтисе яраланып, госпитальдә дәваланганда дөньяга аваз сала ул. Ул инде ...
Безнең гаиләбез Бөек җиңүгә үзенчә өлешен кертүе белән , мин үзем чиксез бәхетле , чөнки безнең нәсел хәзерге көндә дә бабаемның йөзенә кызыллык китереп яшәми. Минем аны күргәнем булмаса да,бабам сөйләуләре буенча ,ул бик яхшы кеше булган һәм шуңа курә дә мин аның белән бик горурланам.
Сүзем Татарстанның иң матур авылларының берсе булган,Юраш авылында туып-үскән Сафин Сахап Сафа улы турында.
Язгы ташулар китүгә , барлык җиһан яшелгә төренә. Май ае җитә.Дөнья тагын яшәрә. Никтер, бабам бу көннәрдә моңсуланып йөри.’’Аның сәбәбе бик зур, ’’-ди ул һәм сөйләп китә:
‘’Минем әтием, Сафин Сахап Сафа улы 1906 елда Алабуга районы Иске Юраш авылында дөняьга килә. Ул мәктәптә бары тик җиде ел гына белем ала. Ул чорларда колхозлашу еллары башлана. Әтием беренчеләрдән булып колхоз сафларына керә. Юраш,Атау,Шүрнәк авылларында колхоз җитәкчесе булып эшли.’’
Мин дәү әтиемә сорау бирәм:
- Ни өчен аның авыл саен күчерәләр соң?
“Сезнең дәү бабагыз ,куйган максатына ирешә торган, тырыш кеше булган.Бер-бер артлы күрше колхозларны аякка бастыру өчен ,бик зур көч куярга туры килгән аңа. Аның оештыру сәләте дә бик көчле була. Җитәкче булып эшләгән вакытта авылдагы ике зиратны коймалар белән әйләндереп алдырта, чишмәләрне чистарта, төзекләндерә. Бу эше аның изге күңеле кеше булуы турында сөйли.
Тормыш иптәше Зәйнәп ,сугыш башлануга ,ирен Сахапны беренчеләрдән булып фронтка озата. Ә инде күп тә үтми, дүрт нарасые белән тол кала. Бирсә дә,бирә икән язмыш сынауны…”
1948 елда үзе дә вафат була. Ә дүрт ятим Нурзидә, дәү бабамның апасы карамагында кала. Ул хатын-кыз буларак көчле, ихтиярлы кеше була. Әти-әнисез калган ятимнәрне язмыш дулкынына ташламыйча үстерә.
Дүрт ятимнең берсе Габделнур бабам да бик тырыш кеше. Ул тормыш иптәше Раузалия белән 7 бала тәрбияләп үстергән. Үз гомерендә ике йорт җиткереп кергән ир заты ул. Хәзерге көндә дә тик тормый ул, улына оныкларын тәрбияләргә булыша.
Сугыш…Шушы кыска гына сүз эченә күпме нәфрәт, күпме каргыш сыйган. Ул күпме балаларны газиз ата-аналарыннан аерган ,аларның чәчәк кебек гомерләрен аяк астына салып таптаган. Әлеге сүзне ишетүгә , бабамның күзләре яшь белән тула! 70 ел вакыт үтсә дә, яралар һаман сызлана, без берни булмагандай ,”Ура!” кычкырып бәйрәм иткәндә,меңләгән ирен,әтисен югалтканнар өчен бу көн сызлануларның кабат яңаруы ,яралардан кабат кан саркып чыгу көне булып тора.
Әйе,Габделнур бабамның әтисе-дәһшәтле сугыш корбаны.
Кулымда-Хәтер китабы.Бу кара төстәге калын китапның эчендә язма бар:
“Сафин Сахап Сафа улы 1941 елның декабрь аенда Сталинград янындагы сугышта батырларча һәлак була.” Кызганыч, Юраш авылында сугыш ветераннары юк инде,хәзер. Авыр туфраклары җиңел булсын.
Авылның иң матур җирендә батырларга куелган һәйкәл бар.Аның стеналарында яу кырында ятып калганнарның исемнәре уеп язылган.Җиңү көнендә бөтен авыл халкы шунда җыелып, аларны искә алалар.Бәйрәмгә җыелган өлкән буын вәкилләре аларга да рәхмәтләрен җиткерәләр. Һәйкәл тирәсе тәртиптә тоту өчен укучылар бик тырыша: һәйкәл тирәсен чистарталар,чәчәк үсентеләрен ел әйләнәсе чәчәкле булырлык итеп сайлап утырталар.Шуңа күрә дә һәйкәл тирәсе гел аллы-гөлле чәчәклеккә күмелеп утыра.
Хәтер…Бары тик кешеләргә генә хас изге хис.Ул безнең аңда мәңге яши.Яшәп кенә калмый, ә яңадан яңа буын кешеләрен батырлыкларга өнди,хәзерге гамәлләрен элекке каһарманлыкларга тиңләргә чакыра. Бүгенге көндә дә илебезнең төрле почмакларында сугышлар бара. Шагыйрь Муса Җәлил әйткәнчә:
Кешеләр сугыша,кан коя,
Киселә меңнәрчә гомерләр.
Күпме аналар балаларын югалта. Геройлар үлми,геройлар безнең күңелләрдә яши.Хәзерге тыныч тормышта да армия сафларында батырларча һәлак булучылар күп. Мондый батырларыбызны санап бетерерлек түгел.Алар белән горурланырга кирәк. Җәмгыятебез үткәннәрдән сабак алсын иде.
“Үлгәннәрнең каберен, исәннәрнең кадерен белик,” – дип юкка гына әйтмәгәннәр бит.Мин бу ядкарьне балаларыма җиткерә алсам бәхетле булыр идем.
Рейтинг
( 1 оценка, среднее 4 из 5 )
| Соңгы кыңгырау шалтыраганнан соң, шау-гөр килеп,урамга атылып чыктык.Шатланмыйча мөмкин дә түгел,иртәгәсе көннән каникуллар!!! Күңелдә ниндидер аңлатып булмый торган рәхәтлек.Көндәлекләрдә яхшы билгеләр,ә күзләрдә елмаю. Икенче көнне иртән тору белән урамга йөгереп чыктым.”Исәнме,җәй! Син мине көттеңме? Ә мин сине шундый-шундый сагындым”,-дидем. Әнә шулай матур иртәдән,җылы сәламнәрдән башланды минем җәйге ялларым. Бөтен ел фасыллары үзенә күрә матур.Ләкин җәй аерынкы якын.Аның матурлыгын чын-чынлап аңлар өчен авылга кайтырга кирәктер,мөгаен.Мин дә озак уйлап тормадым,тиз генә җыенып,авылга әби белән бабай янына,андагы дусларым янына юл тоттым.Әти-әнием минем бу фикеремә биш куллап риза булдылар. Сагындырган икән шул авыл.Су буйларын йөгереп уздым,суга иелеп үскән талларга сәлам бирдем.Авылга терәлеп торган яшел урман да үзенә чакырып кул болгады. Авылда җир җимертеп эшли дә,матур итеп ял да итә беләләр.Без дә әби-бабай белән нәрсәләр генә эшләмәдек.Яшелчә бакчасында чүп утау да,су сибүләр дә бер дә авыр булмады.Ә инде син караган әйберләр үсеп киткәч,эшеңнең нәтиҗәсен күрү бик тә рәхәт икән.Печән вакыты үзенә онытылмаслык бер истәлек. Урман исә җәй буе үзенең байлыклары белән безне сыйлады.Әбием белән дә,дус кызларым белән дә җир җиләге, кура җиләге ,мәтрүшкә үләне җыярга йөрдек. Ә бер көнне шулай дус кызларым Әдилә һәм Румилә белән җир җиләгенә киттек. Әллә авылда туып-үскәнгә,алар җиләкне миннән күпкә тизрәк җыялар иде. Минем дә калышасы килми.Колак төбендә йөз төрле тавыш белән җырлаган бөҗәкләрнең җырын тыңлый-тыңлый,кызлардан ераклашканымны сизми дә калганмын.Кычкырып та карыйм,тавыш бирүче юк. Җиләк кайгысы бетте.”Мин адаштым” дигән уй үтте баштан. Мондый вакытта нишли-ләр соң әле? Укытучыбыз сөйләгән иде бит,яхшылап тыңланмаган. Нәкъ шул вакытта каршыма бер тиен сикереп төште.Миңа карап торды да, сикергәләп алга омтылды .Ә мин аның артыннан йөгердем. Ике-өч минуттан мин бая үзебез җиләк җыйган аланга килеп чыктым.Кызлар мине юри качкан дип уйлап:”Алсу,чык инде,без арыдык”,- дип кычкырып йөриләр иде. “Рәхмәт инде сиңа,тиен дускай! Син булмасаң,мин нишләр идем?!”-дип күңелемнән генә йомшак койрыкка рәхмәт укыдым.Яшел урманда барсын да беләм,адашмам дип уйласаң да,әллә нинди хәлләр була икән. Җәй барлык кызык хәлләре,кызу көндә су коенулары,эссе көннәре,җылы яңгырлары, йолдызлы җылы кичләре белән үтте дә китте.Җәйге ялым онытылмаслык матур мизгелләр белән ахырына якынлашты.Мондый күңелле җәйге яллар алда тагын да булсын иде. Дуслар,ә сезнең җәйге ялларыгыз ничек үтте?!
Автор: ученица 6В класса МБОУ «Гимназия №3» г.Чистополя Республики Татарстан Ахмадиева Алсу. Куратор(педагог): учитель татарского языка и литературы Шарифуллина Гулия Азгатовна. |
